Jak wygląda szwedzki las?
Przede wszystkim jest bardzo zielony. Przynosi ukojenie, ulgę i spokój. Musimy jednak pamiętać, że nie ma go wszędzie. Rozciągłość południkowa Szwecji wynosi 1570 km, a równoleżnikowa 400 km. Dla porównania W Polsce rozciągłości te to odpowiednio 649 i 689 km.
Na krańcowym południu, zwłaszcza w okolicach Malmö lasów prawie nie ma. Zastąpiły je pola uprawne, które ciągną się tam kilometrami. Reszta południa charakteryzuje się występowaniem lasów mieszanych. W Skanii znajdziemy dużo buków i dębów. Im dalej na północ, tym większy udział jest lasów iglastych – w środkowej i północnej Szwecji występuje już charakterystyczna tajga – czyli borealne lasy szpilkowe. Na wyżynach i końcu tajgi spotkać można lasy brzozowe. Krańcowa północ Szwecji, gdzie leży Laponia przynależy do strefy subarktycznej i porośnięta jest tundrą, z licznie występującymi porostami i mchami.
Lesistość Szwecji to 78%. Tereny rolnicze stanowią ok. 1 %, a bagna i torfowiska to ok. 11% powierzchni kraju. Dla porównania – w Polsce lesistość to ok. 30%.
Skarby lasu – grzyby
- Borowik szlachetny (Boletus edulis Bull.), szw. Karl Johan lub Stensopp
- Pieprznik jadalny (Cantharellus cibarius Fr.), szw. Kantarell
- Pieprznik trąbkowy (Craterellus tubaeformis (Bull.) Fr.), szw. Trattkantarell
- Koźlarz babka (Leccinum scabrum (Bull.) Gray), szw. Björksopp
- Koźlarz czerwony (Leccinum aurantiacum (Bull.) Gray), szw. Aspsopp
- Koźlarz pomarańczowożółty (Leccinum versipelle (Fr. & Hök) Snell) szw. Tegelsopp
- Podgrzybek brunatny (Imleria badia (Fr.) Fr., szw. Brunsopp
- Borowik usiatkowany (Boletus reticulatus Schaeff.), szw. Finluden stensopp
- Sarniak dachówkowaty (Sarcodon imbricatus (L.) P. Karst.), szw. Fjällig taggsvamp
- Kolczak obłączasty (Hydnum repandum L.), szw. Blek taggsvamp
Skarby lasu – jagody
- Borówka czarna (Vaccinium myrtillus L.), szw. Blåbär
- Borówka brusznica (Vaccinium vitis-idaea L.), szw. Lingon
- Poziomka pospolita (Fragaria vesca L.), szw. Smultron lub Skogssmultron
- Jeżyna (Rubus L.), szw. Björnbär
- Jałowiec (Juniperus L.), szw. Ensläktet
- Dzika róża (Rosa L.), szw. Nypon
- Kalina koralowa (Viburnum opulus L.), szw. Skogsolvon – surowe jagody w dużych ilościach szkodliwe
- Jarząb pospolity, jarzębina, jarząb zwyczajny, (Sorbus aucuparia L.), szw. Rönn
- Porzeczka agrest (Ribes uva-crispa L.), zwyczajowo nazywana agrestem, szw. Krusbär
- Porzeczka zwyczajna, p. pospolita, p. czerwona (Ribes rubrum L.), szw. Röda vinbär
- Porzeczka czarna (Ribes nigrum L.), szw. Svarta vinbär lub svartvinbär
Jagody z północy:
- Malina tekszla, jeżyna arktyczna (Rubus arcticus L.), szw. Åkerbär
- Malina moroszka (Rubus chamaemorus L.), szw. Hjortron
- Dereń szwedzki (Cornus suecica L.) szw. Hönsbär nie trujące ale też bez smaku
- Bażyna czarna (Empetrum nigrum L.), szw. Kråkbär lub kråkris
- Malina kamionka (Rubus saxatilis), szw. Stenbär
- Porzeczka alpejska (Ribes alpinum L.), szw. Måbär
Wpis jest w trakcie uzupełniania – proszę o cierpliwość 🙂
